Cando Antonio Reigosa me convidou a participar en A Voz dos Carraos non coñecía exactamente en que consistia este críptico título dunha revista oral que editaba o Museo Provincial de Lugo. Só imaxinaba que un acto deseñado por un guionista dunha Galicia encantada e inventor de deliciosas fábulas e lendas, tiña que ter ambiente de maxia e invocación de seres míticos. Así foi dalgunha forma, unha inesquecíble velada de marabillosas páxinas visuais, poéticas,escénicas ou musicais que se axitaban co vento silencioso e salgado dese santuario de mar e memoria que é o Museo de San Cibrao.
Foi tamén unha colección de olladas diversas e fermosas, Jesús Amor, xeometría, serena e retranqueira...Noemí cun mirar vivo, áxil, vixiante de soños...Carmen Dor de ollos mariños, profundos que conducen unha voz de maré viva e fiestras revoltas por tormentas...Isidro Novo que fita dende a bitácora ante furiosas ondas e versos verquidos con enerxía...os títeres de Spaghetti con ollada escura de soño e pingueiras con ritmos divertidos.
..E finalmente a ollada do público, recíproca e cómplice que é a capa, contracapa e única encadernación desta revista oral. Vivencias, como dicia Carmen Lago, xerente da Rede Museística, que desaparecen cando se corre o telón e se oscurece o Museo. Da un pouco de pena que teña que concluir esta xoia efímera pero aínda queda a nosa memoria, máis duradeira que a luz da pantalla ou o papel...unha revista de olladas e voces eternas, o soño de calquera editor.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Archivo del blog
- marzo (1)
- febrero (1)
- abril (1)
- marzo (1)
- febrero (1)
- noviembre (1)
- febrero (1)
- noviembre (1)
- marzo (1)
- febrero (1)
- octubre (1)
- agosto (1)
- junio (1)
- enero (1)
- noviembre (1)
- septiembre (1)
- junio (1)
- mayo (1)
- marzo (1)
- febrero (1)
- diciembre (1)
- noviembre (2)
- octubre (1)
- septiembre (1)
- julio (1)
- junio (3)
- mayo (2)
- marzo (1)
- febrero (2)
- diciembre (1)
- noviembre (1)
- octubre (1)
- septiembre (2)
- agosto (1)
- julio (1)
- junio (2)
- mayo (2)
- abril (2)
- marzo (3)
- enero (2)
- diciembre (4)
- noviembre (2)
- octubre (2)
- septiembre (1)
- agosto (2)
- julio (7)
- junio (5)
- mayo (9)
2 comentarios:
Ola suso!!
Son Noemí, a moza de Rupi.
Era para comentarche que cando teñas un ratiño libre te pases polo meu blog: http://www.lacoctelera.com/la-claqueta
Fariame ilusión que me deixaras algún comentario.
De paso, aproveito para decirche que tes un blog excelente.De cando en vez fago unha visita e pareceme xenial.
Saudos.
fai algun tempo coñecin aqui en Bos Aires a Carme Dor e esa voz única e poderosa que ten. Estaba eu co meu fillo que non deixou de bailar mentres ela cantaba e emocionabanos a todos. Ainda hoxe, cando imos ao mesmo sitio, o neno pregunta se vai estar alí "la señora que canta". É sabido que os nenos son sabios...
Publicar un comentario