Precipitados

Estando en Madrid, o anuncio dunha exposición chamoume poderosamente a atención, o título: Precipitados. Tiña algo de déjà vu, hai días saboreaba no padal ese concepto-estado, se ben me refería a unha cultura precipitada en ondas encoradas nunha cetárea de papel. Este PRECIPITADOS que aloxaba a Galería Estiarte é o último proxecto de Pablo Genovés (Madrid.1959), artista deudo da Escola de Düsseldorf que propón un novo papel sobre a misión da fotografía como arte conceptual e documentación obxectiva da realidade.
A idea de Genovés nestas fotomontaxes é simultanear a cultura e a natureza dun xeito contradictorio. O ser humano crea e consagra espazos, templos relixiosos e artísticos que sobrevivan á vida efímera e a simplicidade do home como individuo.
O sentimento de sacralización, devoción, admiración se confronta en territorios arrasados, precipitados por unha estraña beleza destructiva que anega óperas, bibliotecas e catedrais.
Por unha banda o sublime da natureza humana, e por outra a beleza morbosa da destrucción e da morte sacudindo as convencións da educación social.
O equilibrio é difícil pero o atrevemento de Genovés precipita fascinación e advertencia do que en realidade somos.